تابوت مرحوم اسماعیل داورفر ( صبح دیروز - تالار وحدت )
خانواده مرحوم اسماعیل داورفر
مرتضی احمدی در مراسم تشییع مرحوم داور فر
استاد معظم جناب آقای جمشید مشایخی در حال صحبت در مورد مرحوم داورفر
در آغاز این مراسم ایرج راد این ضایعه را به علاقه مندان به هنر و هنرمندان تسلیت گفت . همچنین جمشید مشایخی با اشاره به سابقه آشنایی اش با این هنرمند بازیگر گفت : او از جمله هنرمندان عرصه بازی طنز بودكه درمحیط كار همیشه با انرژی و پتانسیلی كه داشت موجب شادی محیط كار می شد و هر جا او حضور داشت دیگران را شاد می كرد .
پرونده ویژه یک سریال تلویزیونی !!!
دایی جان ناپلئون
بر اساس رمان دایی جان ناپلئون
نوشته ایرج پزشک زاد
بازیگران :
مرحوم غلامحسین نقشینه ( دایی جان ناپلئون )
مرحوم پرویز فنی زاده ( مش قاسم )
مرحوم اسماعیل داور فر ( دوستعلی خان )
مرحومه پروین ملکوتی ( عزیز السلطنه )
مرحوم محمود لطفی ( شیر علی قصاب )
مرحوم خیرالله تفرشی آزاد ( شمسعلی میرزا )
مرحوم جهانگیر فروهر ( نایب تیمور خان )
مرحوم میراحمد ایروانلو ( دکتر ناصر الحکما )
پروین سلیمانی ( مادر آسپیران غیاث آبادی )
محمد ورشوچی ( آسپیران غیاث آبادی )
نصرت کریمی ( آقاجان )
مهری ودادیان ( شاه جون )
سوسن مقدم ( لیلی )
مرضیه ( ننه بلقیس )
سعید کنگرانی ( سعید )
محمد علی کشاورز ( دایی جان سرهنگ )
سهیلا ملکی ( زن سرهنگ )
بهمن زرین پور ( پوری فشفشو )
زری زندپور ( قمر )
پرویز صیاد ( اسدالله میرزا )
مستانه جزایری ( اختر )
مینو ابریشمی ( طاهره )
روح الله مفیدی ( سید ابوالقاسم واعظ )
کارمن زکی ( فرخ لقا خانم )
و...
در همین نگاه اول به لیست اصلی بازیگران سریال جذاب دایی جان ناپلئون که در سال 1355 ساخته شد و با محبوبیت بسیار روبرو گشت متوجه میشویم که بیش از 7 تن از بازیگران شاخص آن زمان به دیار باقی شتافته اند ...
بازیگرانی که روزگاری یکی از بهترینهای سینما و تلویزیون ایران زمین بوده اند ... مرحومه پروین ملکوتی با بازی های بینظیرش در سریالهای : دایی جان ناپلئون ، خانه قمر خانم و... که چند سال پیش وفات نمود ... اسماعیل داورفر گرامی که سالهای سال در سکوت کامل خبری در خانه اش از درد رنج میکشید و دم برنمی آورد تا سرانجام 3 روز پیش دار فانی را وداع گفت ... مرحومین جهانگیر فروهر ، پرویز فنی زاده و غلامحسین نقشینه که بی شک و بی هیچ تردیدی از بهترین های سینمای ایران بوده اند ... پرویز فنی زاده این اسطوره سینما و تلویزیون ایران را الآن کمتر کشی میشناسد اما چه سود از این دردها که جوانان امروز ایران زمین اسطوره های سینما را فراموش کرده اند ؟؟؟
براستی بازیگری این هنر پر طرفدار چه سر و سری دارد ؟ چقدر خوش خط و خال است و چقدر سمی و کشنده و مهلک ؟؟؟
چرا اینقدر دنیای هنر دنیای بی وفایی است ؟؟؟
چرا تا هنرمندان برجسته زنده هستند یادی از آنها نمیکنیم ؟؟؟
چرا فقط موقع وفات هنرمندان در تالار وحدت یا جلوی خانه سینما جمع میشویم ؟؟؟
مگر نمیشود تا زنده بود قدر همدیگر را دانست ؟؟؟؟
هنرمندان ایران زمین چرا به هوش نمی آیید ؟!!!
در همین چند سال گذشته بشمارید که دست اجل چند تا از ناب ترین ها را از ما گرفت ؟؟؟
مرحوم احمد قدکچیان ، مرحومه ملیحه نظری ، مرحوم حسین کسبیان ، مرحومه پوپک گلدره ، مرحوم رسول ملاقی پور ، مرحوم بابک بیات ، مرحوم محمد علی فردین ، مرحوم رضا بیک ایمانوردی ، مرحومه جمیله شیخی ، مرحوم منوچهر نوذری ، مرحوم جعفر بزرگی ، مرحوم منصور والامقام ، مرحومه لوریک میناسیان ، مرحوم جمشید اسماعیل خانی و بسیاری دیگر از هنرمندان شاخص این مرز و بوم بوده اند که همه در چند سال اخیر به دیار باقی شتافته اند ...
چرا همین الآن کسی به یاد پیشکسوتان سینمای ایران نیست ؟؟؟
چرا الآن کسی از پروین سلیمانی این مادر طناز سینمای ایران ، مهری ودادیان نازنین ، استاد حمیده خیرآبادی ( نادره ) ، مهری مهرنیا ، فرخ لقا هوشمند ، روح انگیز مهتدی ، داریوش اسد زاده ، شهلا ریاحی و... یادی نمیکند ؟؟؟
چرا کسی از پروین سلیمانی نمیپرسد با مستاجری چه میکنی ؟ چرا کسی از او نمیپرسد مادر پس از سالهای سال که عمرت را در عرصه هنر این مرز و بوم به رایگان دادی الان حالت چطور است ؟ چرا کسی سراغ مهری مهر نیا که در آسایشگاه سالمندان !!! است نمیرود ؟؟؟
چرا دیگر یادی از رکورددار بازی در فیلمها و سریالها و تئاترهای این مرز و بوم نمیکنیم و یادی از نادره این هنرمند نازنین سینمای ایران که در بیش از 1500 اثر نمایشی ، تلویزیونی و سینمایی ظاهر شده است نمیکنیم ؟؟؟
این وضعیت مسموم سینمای ایران که از هر نظر کثیف و مسموم و مهلک است از چیست ؟؟؟
همه زیر سر به اصطلاح ستاره ها و ستاره سازان است ...
دیگر بر همگان آشکار است که هنر بازیگری زیر سوال رفته ...
به جای بازیگران واقعی که با سالها خواندن درس و تحصیل و تحمل رنج و مشقات میتوانستند به دنیای پر رمز و راز بازیگری راه پیدا کنند عده ای سست عنصر و بی هنر مثل علف هرز سر از سینمای ایران در آورده اند و دارند پول پارو میکنند ...
چون هم تهیه کنندگان به فکر سودهای کلان و ریختن پول زیاد در جیبشان هستند و هم مردم بد سلیقه شده اند و برای هنر ارزشی قائل نیستند ...
در هر حال آنچه که واضح و مسلم و آشکار است اینکه درد زیاد است و التیامی هم ندارد ...
اما بیایید کمی به بازیگرانی فکر کنیم که اگر نبودند الآن سینمایی هم در کار نبود به بازیگرانی فکر کنیم که بدون هرگونه امکاناتی سالهای سال با تحمل رنج و مشقات فراوان پا در این راه خطیر گذاشته اند و آن را به بهترین شکل ساخته اند و الآن فراموش شده اند ....
هشداری که باید به جوانان عاشق بازیگری داد این است :
عزیزان دنیای هنر مانند ماری سمی و خوش خط خال است که درونش هیچی نیست ، پا گذاشتن در این راه جز هدر رفتن سرمایه و اتلاف وقت و در آخر هیچ نداشتن هیچی ندارد ...
نگاهی گذرا به زندگی چند تن از بازیگران حرفه ای سینمای ایران این جمله را تایید میکند ...
اما از هرچه بگذریم سخن دوست خوش تر است بهتر است برویم به سراغ پرونده سریال تلویزیونی دایی جان ناپلئون به کارگردانی استادانه ناصر تقوایی و قلم شیوای آقای ایرج پزشک زاد ...
سریال تلویزیونی دایی جان ناپلئون بر اساس رمان دایی جان ناپلئون نوشته آقای ایرج پزشکزاد در سال 1355 توسط ناصر تقوایی در پروسه ای طولانی به تصویر کشیده شد ...
ایرج پزشکزاد نویسنده دایی جان ناپلئون این قصه را با کمی شاخ و برگ دادن از داستان زندگی خود اقتباس کرده است ...
پس به این نتیجه میرسیم که دایی جان ناپلئون یک داستان واقعی است ...
یک واقعیتی از رنجها ، خنده ها ، تلخیها و شادیهای آدمهای نزدیک به 80 سال پیش ...
داستان این سریال از آنجا آغاز میشود که در یک باغ بزرگ تعدادی خانواده که فامیل نزدیک به هم هستند زندگی میکنند ... سعید پسر خواهر دایی جان ناپلئون در یک ظهر تابستان عاشق لیلی دختر دایی جانش میشود اما به دلیل اینکه پدرش با دایی جان ناپلئون مشکلات شخصی دارد نمیتواند پرده از این راز و دلدادگی اش بردارد ، جنگ و درگیری میان آقاجان و دایی جان ناپلئون روز به روز و ساعت به ساعت بیشتر و بیشتر میشود و سعید هم روز به روز عاشقتر تا کار به جایی میرسد که دایی جان ناپلئون آب را روی بقیه اهالی میبندد در همین حین پوری پسر دایی جان سرهنگ هم که فارغ التحصیل شده و لیسانس گرفته به لیلی پیشنهاد ازدواج میدهد اما سعید در یک شب میهمانی مشتی بر نفس او میزند و پوری از ازدواج عقب میماند تا اینکه ....
( به دلیل اخلاق مداری و رعایت حقوق مادی و معنوی تهیه کننده و کارگردان و نویسنده این مجموعه مابقی داستان نگاشته نمیشود )
مرحوم اسماعیل داورفر بازیگر نقش دوستعلی خان که در این سریال نقش همسر عزیز السلطنه ( مرحومه پروین ملکوتی ) را ایفا مینمود سالها پیش در مورد این سریال در یادداشتی مینویسد :
قصه دایی جان ناپلئون یک کمدی جذاب موقعیت است و شخصیتها در وضعیتهای اغلب عادی کار خودشان را انجام میدهند ولی از طرف دیگر همان کارهای معمولی در یک موقعیت خاص و در نوع رابطه با کارهای اطرافیان کمدی به نظر میرسد . نکات ظریف و جذاب هم بیشتر آن جاهایی شکل میگیرد که ایرج پزشکزاد خانواده ها را خیلی زیبا به جان هم می اندازد و از نظر بافت دراماتیک جزو یکی از نوشته های محکم و عالی است . الحق نویسنده زحمت زیادی برای آن کشیده ، شنیده بودم که گویا وقایع داستان در خانواده خودشان اتفاق افتاده و او با ظرافت شاخ و برگهایی به واقعیت داستان افزوده است .
مرحوم اسماعیل داورفر در جای دیگری از نوشته هایش می افزاید :
من آن روزها در اداره تئاتر مشغول بازی در نمایش آی باکلاه ، آی بی کلاه بودم که کار دکتر ساعدی بود ، همان موقع آقای تقوایی ( کارگردان ) به من زنگ زد و گفت سریالی هست که برو بچه های تئاتر در آن هستند و نقشی هست که من هرچی فکر میکنم کس دیگری را نمیتوانم جز تو برایش پیدا کنم . سناریو را قبل از اجرا خواندم در وهله نخست دوستعلی یک آدم زبر و زرنگ و تا حدی نامرد و رند به نظر میرسید اما بیشتر که او را میشناختی آدم ساده ای بود ...
واقعا این روزها در نبود اسماعیل داورفر به یاد بازی جذاب و زیبای او در این سریال می افتیم و ناخود آگاه اشک از چشمانمان سرازیر میشود ...
به یاد صحنه ای که عزیز السلطنه به خاطر تجاوز دوستعلی به قمر لنبر او را هدف گلوله قرار میدهد ...
به یاد صحنه ای که دوستعلی خان از ترس بریدن ناموسش با کارد توسط عزیزالسلطنه به خانه دایی جان ناپلئون پناه میرد و...
اسماعیل داور فر در جای دیگری مینویسد :
من آن موقع برای بازی در این سریال 80 هزار تومان دستمزد گرفتم که در مقایسه با آن زمان دستمزد بسیار بالایی بود ... یکی از افتخارات زندگی ام بازی در مجموعه دایی جان ناپلئون است ...
این روزها و هنگامی که دست اجل اسماعیل داورفر را از ما جدا کرد به یاد مرحومه پروین ملکوتی افتادم که استادانه در نقش همسر داورفر در دایی جان ناپلئون ایفای نقش مینمود ...
روحشان شاد و یادشان گرامی باد ....
روز پنجشنبه 19 اردیبهشت از ساعت 14 تا 16 در مسجد نور واقع در میدان فاطمی از طرف اداره تئاتر مراسم ختم مرحوم اسماعیل داورفر برگزار میشود ...
از شما دعوت مینماییم تا در این مراسم شرکت فرمایید ...
به مناسبت درگذشت مرحوم اسماعیل داورفر
هنرمند ارزنده و بازیگر توانمند
سینما و تلویزیون و تئاتر ایران
پرونده ویژه
سریال دایی جان ناپلئون
که جزو شاخص ترین اثر این
هنرمند فقید میباشد
در قالب یک ویژه نامه
بزودی در بزرگترین وبلاگ سینمایی ایران
منتشر خواهد شد ...
منتظر باشید ...
همچنین گزارش تکمیلی در مورد تشییع پیکر
مرحوم اسماعیل داورفر نیز بزودی در وبلاگ قرار خواهد گرفت ...
هنرمند ارزنده سینما و تلویزیون و تئاتر ایران
سرکار خانم مینا لاکانی
و آقایان
امین و امید زندگانی
بدینوسیله مصیبت وارده را به شما هنرمندان
تسلیت و تعزیت عرض مینماییم ...
امیدواریم که باقی بقایتان باشد ...
از کردگار یکتا برای آن مرحومه مغفوره
رحمت واسعه و برای شما بازماندگان
آرزوی صبر و شکیبایی مینماییم ..
از طرف مدیریت و اعضای بزرگترین وبلاگ سینمایی ایران
درپی درگذشت هنرمند ارزنده سینما و تلویزیون و تئاتر ایران
زنده یاد روانشاد
مرحوم اسماعیل داورفر
انجمنها و نهادها و موسسات و
هنرمندان سینما و تلویزیون ایران
پیام تسلیت فرستادند ...
روابط عمومی خانه سینما
روابط عمومی خانه تئاتر
بنیاد سینمایی فارابی
انجمن صنفی بازیگران سینما و تلویزیون ایران
روزنامه سینمایی بانی فیلم
مرکز هنرهای نمایشی
کانون سرگرمیهای نمایشی
انجمن بازیگران سینمای ایران
بزرگترین وبلاگ سینمایی ایران
و...
از جمله کسانی بودند که
به جامعه هنری و خاندان محترم داورفر
عرض تسلیت و تعزیت کردند ...
پیکر این هنرمند ارزشمند سینمای ایران
صبح فردا از تالار وحدت
به سمت بهشت زهرای تهران ( س )
تشییع و در قطعه هنرمندان
به خاک سپرده خواهد شد ...
بزرگترین وبلاگ سینمایی ایران
بار دیگر از عموم هم میهنان هنردوست و هنرپرور این مرز و بوم
و همچنین کلیه هنرمندان و صنوف و انجمنها و نهادهای و موسسه های
هنری
خواهشمند است در این مراسم شرکت فرمایند ...
بزرگترین وبلاگ سینمایی ایران
به مناسبت درگذشت این هنرمند فقید
بزودی پرونده ویژه ای را در رابطه با سریال تلویزیونی
دایی جان ناپلئون
منتشر خواهد نمود ...
اسماعیل داورفر عزیز
روحت شاد ...
|
پیكر مرحوم «اسماعیل داورفر» روز ۱۷ اردیبهشت ماه از مقابل تالار وحدت به سوی بهشت زهرا(س) تشییع و مراسم ترحیم آن مرحوم نیز روز پنجشنبه از سوی خانه تئاتر برگزار میشود.
پیكر مرحوم «اسماعیل داورفر» روز سه شنبه ۱۷ اردیبهشت ماه ساعت ۹ صبح با حضور هنرمندان تئاتر، تلویزیون و سینما به سوی بهشت زهرا تشییع و در قطعه هنرمندان به خاك سپرده خواهد شد. بنابر این گزارش، مرحوم«اسماعیل داورفر» در سال ۱۳۱۱ در تهران متولد شد و فارغ التحصیل هنرستان هنرپیشگی بود. مرحوم «داورفر» در سالهای پایانی عمر خود از بیماری سرطان رنج میبرد و سرانجام روز گذشته ۱۴ اردیبهشت ماه در سن ۷۶ سالگی جان به جان آفرین تسلیم كرد. او بازی در تئاتر را از سال ۱۳۳۵ و همچنین بازی در سینما را از سال ۱۳۴۸ با فیلم «گاو» به كارگردانی «داریوش مهرجویی» شروع كرد. از جمله كارهای او در سینما می‌توان به تعطیلات تابستانی (۱۳۷۴)، تحفه هند (۱۳۷۳)، روزهای خوب زندگی (۱۳۷۳)، مهریه بی بی (۱۳۷۳)، پادزهر (۱۳۷۲)، عیال‌وار (۱۳۷۱)، آقای بخشدار (۱۳۷۰)، زیر بامهای شهر (۱۳۶۸)، افسون (۱۳۶۷)، لنگرگاه (۱۳۶۷)، وكیل اول (۱۳۶۵)، تاتوره (۱۳۶۳)، سرایدار (۱۳۵۵)، غبار نشینها (۱۳۵۳)، صادق كرده (۱۳۵۱) و آقای هالو اشاره كرد. در زمینه كارهای تلویزیونی نیز می‌توان به «آژانس دوستی»، «خانه شماره ۱۳» و «آقای دلار» اشاره كرد. همچنین خانه تئاتر مجلس ترحیمی را روز پنجشنبه ۱۹ اردیبهشت ماه ساعت ۱۴ تا ۱۵:۳۰ برای آن مرحوم در مسجد نور واقع در خیابان فاطمی برگزار می‌كند. بزرگترین وبلاگ سینمایی ایران از عموم
هنرمندان و هنردوستان این مرز و بوم
خواهشمند است در مراسم تشییع و تدفین
این هنرمند ارزنده شرکت فرمایند ...
اسماعیل داورفر روحت شاد ...
|
| ||||||||
|
|
| ||||||||
یادت گرامی باد ...
اسماعیل داور فر هنرمند فرهیخته سینما و تلویزیون و تئاتر ایران ظهر امروز در تهران دار فانی را وداع گفت ...
انا الله و انا الیه راجعون
روح بلند هنرمند فرهیخته سینمای ایران
شادروان اسماعیل داورفر
ظهر امروز به سوی آسمان پرواز کرد ...
بزرگترین وبلاگ سینمایی ایران که همچنان در حالت نیمه تعطیل به سر میبرد
این واقعه تاثر برانگیز را به خاندان محترم این هنرمند والامقام
و کلیه آحاد جامعه هنری کشور
و ملت هنردوست و هنرپرور ایران
تسلیت و تعزیت عرض مینماید ...
اسماعیل داورفر
بدان و آگاه باش که تا ابدیت در دل یکایک مردم هنردوست ایران زمین زنده خواهی بود...
