خبر فوری ... عرض تبریک و تهنیت به شیعیان راستین ...
مکرو و مکرالله والله خیرالماکرین
میرباقری سرانجام،چهره حضرت ابوالفضل را در سریال مختارنامه حذف کرد
به رغم تلاش‌های کارگردان سریال مختارنامه در خلق صحنه شهادت حضرت ابوالفضل (ع)، این تصاویر در سریال به نمایش در نمی‌آیند.
به گزارش فارس، رئیس مرکز سیما فیلم گفت: صحنه‌های مربوط به چهره نورانی حضرت ابوالفصل (ع) از سریال مختار نامه حذف شده و عدم نمایش چهره ایشان از مدت‌ها قبل به تیم سازنده اعلام شده است.
حسن اسلامی مهر درباره دلایل حذف این تصاویر گفت: به دلایل مختلف و از مدتی پیش بنا بر نظر مخالف معاون سیما جناب آقای دارابی در خصوص نمایش چهره حضرت ابوالفصل (ع)، به تیم سازنده اعلام و پیشنهاد شد که در نشان دادن چهره آن حضرت همان‌گونه عمل شود که با نمایش چهره معصومین (ع) عمل میشود.
لازم به ذکر است پیش از این هنگامی که عنوان شده بود قرار است در این سریال چهره حضرت عباس ( ع ) با بازی کاوه فتوحی به نمایش درآید بسیاری از مراجع عظام تقلید - اندیشمندان و صاحب نظران و همچنین ملت بزرگوار ایران این کار را کاری ناشایست و حرام و توهین به مقام والای قمر بنی هاشم دانسته بودند .
بزرگترین وبلاگ سینمایی ایران نیز بارها و بارها این کار را کاری بسیار زشت و ناپسند خوانده بود و در بسیاری از مطالب منتشره به این مهم پرداخت .
برخی از نگاشته های پیشین بزرگترین وبلاگ سینمایی ایران را در اینجا میخوانید :
گروه تولید سریال مختارنامه به کارگردانی داوود میرباقری با وجود مخالفت تعداد زیادی از مراجع عظام تقلید در صدد هستند تا باز هم بر عمل زشت خود پای فشاری کرده و چهره قدسی حضرت عباس ( ع ) را در این سریال به نمایش درآورند .
با وجود اینکه بسیاری از مراجع عظام تقلید از جمله حضرت آیت الله مکارم شیرازی ، حضرت آیت الله حسین مظاهری ، حضرت آیت الله سید صادق روحانی و بسیاری دیگر و برخی از طلبه های حوزه های علمیه در سراسر کشور نشان دادن چهره ملکوتی و قدسی حضرت عباس ( ع ) را در سیما حرام شمرده و آن را کاری ناشایست عنوان کرده اند باز هم گویا دستهای در کار است تا چهره قدسی حضرت عباس ( ع ) در این سریال به نمایش درآید .
چهره ای ملکوتی و قدسی از بزرگمردی که به قمر بنی هاشم شهرت دارد و زیبایی باطنی و ظاهری اش از دیرباز تا کنون شهره خاص و عام بوده است .
جالب این است بازیگری که برای این کار در نظر گرفته شده نه چهره زیبایی دارد و نه قد رشیدی همچون سرو و نه هیکلی پهلوانی مانند حضرت عباس ( ع ) بدان گونه که در روایات اهل شیعه نقل شده است .
براستی مسئولان را چه شده است که جلوی چنین واقعه هتاکانه ای را به ساحت قدسی حضرت عباس ( ع ) یل نامی کربلا را نمیگرند ؟
درنگ بیش از این جایز نیست و نباید دل امام زمان ( عج ) را با اینگونه حرکات ناشایست به درد آورد .
در حالی که اکثر مراجع عظام تقلید شیعه نشان دادن چهره ملکوتی حضرت عباس ( ع ) را کاری حرام و زشت برشمرده اند چگونه میتوان تصور این را کرد که در یک کشور نه تنها اسلامی که یک کشور شیعه اشخاصی مبادرت به نشان دادن چهره جناب ایشان بنمایند ؟
تنها مرجع تقلیدی که تا کنون با این امر مخالفت نکرده حضرت آیت الله عزالدین حسینی زنجانی است که موافقت ضمنی خود را در مورد این مهم ابراز نموده اند در جوابیه استفتائی که از ایشان شده است چنین اظهار داشته اند :
بسمه تعالی - نشان دادن چهره حضرت ابوالفضل العباس سلام الله علیه در فیلم اشكال شرعی ندارد اما باید دقت شود كه فردی برای این نقش انتخاب گردد كه سابقه نقش منفی در اذهان مخاطبان نداشته باشد و بعدا نیز مراقب نقش های خود در فیلم های بعدی باشد و هر چند كه نشان دادن عظمت و شخصیت والای حضرت ابوالفضل العباس سلام الله علیه كما هو حقه در قالب فیلم و دیگر هنرها ممكن نیست اما دست اندركاران فیلم سعی كنند كه با استفاده از روایات اهل بیت علیهم السلام و تاریخ های معتبر سیمایی نزدیك به شخصیت حقیقی آن بزرگوار عرضه بكنند، خلاصه كار عظیم و دشواری است و دقت بسیار می طلبد. والله العالم
مشهد الرضا علیه آلاف التحیه والثناء
محمد عزالدین الحسینی الزنجانی
در جوابیه حضرت آیت الله زنجانی هرچند بیان داشته شده که نشان دادن چهره ملکوتی حضرت عباس ( ع ) اشکال شرعی ندارد اما در آخر عنوان شده که کاری است عظیم و دشوار و دقت زیادی را میطلبد و این در حالی است که معلوم نیست پیشینه و آینده شخصی که در نقش حضرت عباس ( ع ) ظاهر گشته چه بوده و چه هست و چه خواهد شد ؟
آیا این طور نیست که این شخص پس از این به جیفه دنیا دل بربندد و به طمع ثروت و شهرت مانند شخصی که نقش ملکوتی حضرت یوسف ( ع ) را ایفا نمود بعد دز هزاران فیلم مبتذل و نیمه مبتذل با بازیگران زنی که آرایشهای غلیظی بر چهره دارند و موهایشان پیداست همبازی شود ؟
بله ، مگر همین مصطفی زمانی بازیگر نقش حضرت یوسف ( ع ) نبود که اوایل شنیده میشد که اصلا قرار نیست بعد از آن سریال بازی کند و اگر بازی هم بکند با چهره ای بزک نکرده اینکار را نخواهد کرد ؟
اما بعد رسما دیده شد که او با چشمانی رنگی و با محاسنی تراشیده در کنار بازیگران زنی که آرایشهای غلیظ بر چهره داشتند همبازی شد و در فیلمهای غیر مذهبی و در نقشهای زننده ای مانند همان شخصیت خرافاتی فیلم آل به ایفای نقش پرداخت .
اما بسیاری از افرادی که در سینمای ایران مشغول فعالیت هستند گویا این امر زشت را نه تنها زشت نشمرده بلکه از آن حمایت هم میکنند . مهرزاد دانش به نقل از سایت سینمای ما و خبر آن لاین چنین نگاشته است :
این روزها که مجموعه تلویزیونی «مختارنامه» در حال پخش است، بسیاری از صاحب‌نظران را برانگیخته تا به تناسب دانش و بینش و ذائقه خود درباره مفاهیم دینی/تاریخی برآمده از آن دیدگاه‌هایی را ابراز دارند. معمولا یکی از بحث‌هایی که در باب آثار سینمایی و تلویزیونی مذهبی دارای بار تاریخی شکل می گیرد، چگونگی نمایش چهره و شمایل بزرگان دین است. این ماجرا تاکنون در تجربه‌های پیشین در قالب‌های مختلف انجام شده است: گاه زاویه نقطه نظر(POV) دوربین تداعی بخش نگاه قهرمان مذهبی داستان میشود (مثل فیلم «محمد رسول‌الله») و گاه پیکری از دوردست و یا اینسرت از قطعاتی از اعضای بدنش قرار است معرف حضور او باشند (مثل سریال «امام علی») و گاهی نیز با تمهیداتی بصری چهره بازیگر ایفاگر این جور نقش ها را نورانی میکنند تا هم از نمایش عینی صورت بپرهیزند و هم کرامت و نورانیت وجود اشخاص مقدس را تداعی سازند (مثل سریال «ولایت عشق»).
این شیوه‌ها اگرچه تا حد زیادی معضل مزبور را حل کرده، اما به همان نسبت فاصله‌پذیری فراوانی را بین مخاطب با فضای دراماتیک این شخصیت‌ها پدید می‌آورد و از حس عمیق سمپاتیک بین مخاطب با قهرمان درام جلوگیری میکند و اگر هم حسی همدلانه در تماشاگر برانگیخته شود، عمدتا به دلیل باورهای فرامتنی بینندگان است و ربط چندانی به ارتباط بین هنر و مخاطبش ندارد. با این حال به دلیل حساسیت‌هایی که البته خیلی هم معلوم نیست تا چه حد ریشه در معیارهای اصیل دینی داشته باشد و تا چه حد به عادت‌های عرفی، دیگر این جور شیوه‌ها درباره پیامبر اسلام و ائمه اطهار پذیرفته شده است.
برگردیم به سریال «مختارنامه» که ظاهرا در آن، این شیوه‌ها در باب نمایش چهره ائمه ( حضرت حسن و حضرت حسین علیهما السلام) اعمال شده، اما آن طور که از اخبار رسانه ها برمی‌آید، بزرگانی همچون حضرت عباس در قالب حضور بازیگری عینی نشان داده می‌شوند.
این ایده اخیرا از سوی برخی صاحب‌نظران مورد اعتراض قرار گرفته و آن را نوعی بی‌حرمتی به آن جناب می‌انگارند. این واکنش‌ها اگرچه به پشتوانه حمیت و غیرتی دینی شکل گرفته، اما ای‌کاش توأم با حسن توجه بیشتری به موضوع مورد بحث بود.
حضرت عباس در عین علو مقام و مرتبتی که داشتند، به هر روی واجد مقام نبوت که نبودند؛ بودند؟ چگونه است در سیما و سینمای ما نمایش چهره بازیگران نقشهای پیامبران همچون حضرات یوسف و ایوب و یعقوب و سلیمان و حتی پیامبران اولوالعزمی مانند حضرات ابراهیم و مسیح جائز شمرده شده و برخی بزرگان صاحب نظر درباره آنها حساسیتی ندارند، اما در باب جناب ابوالفضل ماجرا نوع دیگری نگریسته میشود؟
امیدوارم پاره ای از روایات اغراقی در‌این‌باره مطمح نظر قرار نگیرد که حاصل منتج از آن بیش از آن که ارتقای مقام حضرت عباس را برساند، تخفیف و سبک شمردن مقام انبیاء را تداعی میکند. برخی علمای شیعه به حکم برخی آیات و روایات درست است که مقام امامت را بالاتر بر مقام نبوت دانسته‌اند ( بر حسب آیاتی مانند انی جاعلک للناس اماما) ، اما دیگر قرار نیست برادران و یاران امامان هم فوق بر انبیاء باشند.
نکته دیگری که برخی به عنوان ایراد به نمایش بازیگر نقش آن جناب می‌گیرند، برمی‌گردد به ممنوعیتی که از چند سال پیش نسبت به پرتره‌ها و شمایل ائمه و سایر بزرگان دین در مراسم آیینی اعمال شده و چنین می‌گویند اگر آن شمایل حرام است چرا حالا نباید نوع سینمایی و تلویزیونی‌اش حرام باشد.
این قیاسی مع‌الفارق است. اکثر آن تابلوها و نقاشی‌ها چنان درآمیخته به برخی نمودهای سطحی بودند که لاجرم آن واکنش درست را از جانب حاکمیت به دنبال داشت. به عنوان مثال چشم و ابرویی که برای حضرت عباس ترسیم میشد، بی‌شباهت به نگاه‌های خمار مستانه تابلوهای کلیشه‌ای عاشقانه از دیوان حافظ و رباعیات خیام نبود و بیش از آن که مقام معنوی و اخلاقی آن بزرگوار را برساند، نکات نه چندان درخور شأن ایشان را متبادر می‌کرد، اما مگر قرار است در «مختارنامه» هم چنین رویکردی اتخاذ شود؟
سابقه داود میرباقری نشان داده او توجه زیادی در حفظ و بلکه تبیین مقام محترم بزرگان دین دارد و چنین نگاه‌های سطحی‌ای تناسبی با پیشینه فعالیتهای هنری او در‌این‌باره ندارد. ای‌کاش لااقل برخی صاحب‌نظران که حکم به حرمت چنین موضعی داده‌اند ، قبل از آن می‌خواستند تا تمهیدی فراهم آید تا بخشهای مزبور به رویت ایشان برسد و آن گاه اگر فضایی دور از شأن حضرتش حس میشد دست به صدور فتوا می‌زدند. می‌دانیم به لحاظ فقهی چنین مسئله‌ای قبل از آنکه تبیین حکم باشد، تشخیص مصداق است و صدالبته مصداق نیز با رویت و اطمینان و ادراک تشخیص داده میشود و نه با حدس و احتمال و گمان.
نهضت امام حسین(ع) بزرگترین تراژدی در کتاب پرورق تاریخ اسلام است و شاه‌بیت این حماسه تراژیک، حضور شورانگیز حضرت ابوالفضل است. تا به حال با شنیدن روایت این همه عشق و ایثار و بزرگ منشی و تواضع، اشک شوق و حسرت می‌ریختیم و بر مصائب حضرتش می گریستیم؛ اجازه دهید این یک بار از لا به لای دیدگان اشک بارمان، تصویر آن حماسه و مصیبت را به نظاره بنشینیم. این فرصت را که می تواند حس عمیق مذهبی و انسانی در فطرت مان شکل دهد، از ما دریغ نفرمایید.
اما امید است مسئولین سینمای ایران به سخنان چنین افرادی وقعی نگذارند و جلوی نشان داده شدن چهره حضرت عباس ( ع ) در این سریال را بگیرند .
بزرگترین وبلاگ سینمایی ایران
طبق این فراخوان
از کلیه شیعیان راستین
دعوت مینماید تا به هرگونه
اعتراضات خود را به گوش مسئولین
جهت جلوگیری از پخش تصویر چهره ملکوتی حضرت عباس ( ع ) ابراز دارند ...
:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*
بزرگترین وبلاگ سینمایی ایران اقدام شایسته مسئولان را برای ممانعت از پخش
چهره ملکوتی قمر بنی هاشم
به همگان تبریک و تهنیت عرض مینماید